طرح مضحک خروج دام از جنگل:
طرح خروج دام از جنگل ، طرح جالب و خنده دار دیگری است که توسط سازمان مراتع و جنگلهای کشور و اداره ی منابع طبیعی ،انجام شده است. به موجب این طرح قرار شد تمامی دامدارانی که داخل جنگلهای استان مازندران دارای دام هستند ،با تحویل مراتع جنگلی و دامهای خود به سازمان فوق ازجنگل خارج شده و با اسکان در منطقه ای غیر جنگلی و دریافت دامهای (گاو) نژاد اصلاح شده، در دامداریهای به اصطلاح صنعتی به فعالیت بپردازند. به زعم ادارات فوق، دامهای درون جنگل با خوردن نهال درختان جنگلی موجب از بین رفتن جنگلها می شوند!!!برای همین با خروج دام از جنگل از این تخریب !!! جلوگیری می شود. پس از ارائه ی این طرح سازمان مراتع و اداره ی منابع طبیعی با تطمیع دامداران داخل جنگل ،مراتع جنگلی را که نسل به نسل در آن دامپروی می کرده اند را از دست آنان خارج نمود و با تحویل مراتع جدید و واحد های دامداری آنها را در مکانی دیگر اسکان داد. دامداران داخل جنگلهای مازندران که اکثرا گاو دار بوده اند با تحویل مراتع جدید ،واحد های گاوداری و گاوهای نژاد اصلاح شده ،از جنگلها خارج شدند.حال سوالی که مطرح می شود این است که آیا به راستی حضور دام (گاو) در جنگل موجب تخریب جنگل می شود ؟ ااگر این طور است چرا در طی هزاران سال که جنگل نشینان گاودار بوده اند این اتفاق نیفتاده است؟ اگر حضور دام که علفخوارند برای جنگل مضر تشخیص داده شده است ، حضور جانوران گیاه خوار وحشی مانند گرازکه در جنگلهای شمال تعدادشان از دامهای درون جنگل نیز بیشتر است مضر نیست؟مهمتر از همه اینکه در پی خروج دام از جنگل و تحویل مراتع جدید به دامداران ، این مراتع و زمینها چگونه تهیه و تحویل دامداران شده است؟
موضوع این است که این طرح اساسا اشتباه است و با خروج دامداران از جنگل فقط دست چوبخوران به آن باز شد .جالب اینکه در طی هزاران سال که دامداران جنگل نشین در جنگل زندگی می کردند و در واقع نگهبان آن بوده اند حضوردام در جنگل مضر تشخیص داده نشد اما به محض اینکه سود سرشار چوب خواری توسط شرکتها و قاچاقچیان چوب کشف شد ، حضور دامداران به خاطر مزاحمتشان در تخریب جنگل، توسط شرکتها، نهادها و... مضر تشخیص داده شد و وظیفه ی رفع مزاحمت را نیز با اجرای طرح کودکانه ی خروج دام از جنگل توسط سازمانها انجام شد . شاید برای خوانندگان گرامی جالب باشد که بدانند که زمینهایی که به دامداران پس از خروج از جنگل اهدا شد ،زمینهای جنگلی روستاهای حاشیه جنگل است که پس از پاکتراشی تحویل آنها گردیده است و بدین گونه هزاران متر مربع دیگر از جنگلهای ناب مازندران توسط سازمانی که می بایست حافظ آن باشد از بین رفت.
برای مازندرانیها این سوال مطرح است که اگر این جنگلها در استان تهران ، اصفهان و یا آذربایجان شرقی وجود داشت باز هم اینگونه تخریب می شد؟
