استان مازندران به مرکزیت شهرستان ساری یکی از مناطق پر اهمیت کشور است که در طول تاریخ این مرز و بوم یکی از مراکز اصلی حافظ فرهنگ ایرانی –اسلامی بوده است اما با این حال همواره از سوی سیستمهای حکومتی به خصوص از دوران صفویه به بعد مظلوم واقع شده است. در این چند مقال قصد دارم با اشاره ی اجمالی به تاریخ این استان با محوریت ساری به گوشه ای از اتفاقاتی که پس از انقلاب اسلامی ایران در این استان افتاده است که موجب عقب ماندگی آن گردیده است ،و به برخی از مشکلات اهلی این استان اشاره کنم.
استان مازندران از شرق به استان گلستان ،از غرب به استان گیلان ،از شمال به دریای مازندران و از جنوب به رشته کوه البرز محدود می شود. این استان از سه بخش کوهستانی ،کوهپایه ای و جلگه ای تشکیل شده است.بخش جلگه در حال حاضر دارای آب و هوای نسبتا گرم و مرطوب ،بخش کوهپایه دارای آب و هوای معتدل و ملایم و بخش کوهستانی دارای آب و هوای سرد است.مازندران به علت دارا بودن آب و هوای مناسب و خاک مرغوب از قطب های کشاورزی و باغ داری کشور محسوب می شود بطوری که بخش اصلی برنج و مرکبات کشور در این استان تولید می شود.همچنین این استان به علت وجود دریای مازندران و وجود رودخانه های تجن، هراز ،تالار از مراکز مهم صید ماهی محسوب می شود. همانطور که گفته شد ساری مرکز استان ؛ و شهرهای آمل ،بابل،قائم شهر، بهشهر،گلوگاه، چالوس ،نوشهر ، رامسر، بابلسر،نور،تنکابن و رویان از شهرهای با اهمیت مازندران هستند..... ادامه دارد.....