بهار کم کم از راه می رسد و در مازندران، نوروزخوانان با به راه افتادن در خیابان ها و کوچه ها آمدن بهار را مژده می دهند و با اشعاری شاد که بیانگر دیرنگی فرهنگ این مرزوبوم و دلبستگی مردم آن به ائمه اطهار و آل محمد (ص) است به آوازخوانی می پردازند؛ بهار آمد، بهار آمد خوش آمد/ علی با ذوالفقار آمد خوش آمد.......... محمد یا محمد یا محمد/ برس فریاد امت یا محمد/ همین دین محمد برقراره/ علی در خدمت پروردگاره.......... و این روند در هزاره های متوالی و در سده های اسلامی همچنان پابرجاست و نشانگر فرهنگ کهن این مردم است...
روی خطابم با شماست آقای ضرغامی: در چند سال اخیر به مرحمت شما وقتی که به نوروز نزدیک می شویم، غصه و اندوه سراسر وجود مازنی ها را فرا می گیرد و نوروزخوانان نیز دیگر رمقی برای ستایش حضرت محمد (ص) و خاندان پاکش ندارند که اگر بخوانند جز غمنامه چیز دیگری ندارند که بسرایند.
نوروز که می شود باز هم مازنی ها باید با پخش هجونامه ای به نام "پایتخت"غم مسخره شدن توسط رسانه ملی!!! را در دل گیرند که گروهی دلقک که از آستین عده ای تفرقه انداز بیرون آمده اند، آن را تهیه کرده و گروهی نابخرد از آن حمایت می کنند و برخی ریاست دوستِ صندلی پرور در قبالش سکوت.
آقای مدیر رسانه، به زعم شما در سال های اخیر مازندرانی ها تاوان چه گناهی را می پردازند؟ آیا تاوان سرفرود نیاوردن در مقابل بیگانگان در طول تاریخ را می پردازند یا پاسداری از فرهنگ کهن ایران زمین را؟ آیا می بایست تاوان این را بپردازند که در سرزمین علویان زندگی می کنند؟ یا می بایست تاوان اهداء هزاران شهید و جانباز و.... و پشتیبانی از انقلاب را بپردازند؟
آقای ضرغامی از شما تعجب می کنم. چطور شما درک درستی از موضوع قومیت و اتحاد قومیتی در ایران ندارید و آتش بیار تئوری های تفرقه آمیز شدید؟ عملکرد فاجعه آمیزی را که در خصوص بختیاریهای عزیز به بار آوردید را چطور توجیه می کنید؟ اگر یک روزی کارد به استخوان مازنی ها برسد و آنان نیز تصمیم به کارهایی بگیرند که شایسته آبروی نظام نباشد چه پاسخی به افکار عمومی و خون شهیدان خواهید داشت؟
آقای ضرغامی کاری نکنید که مردم احساس کنند شما هم از جمله آن خواص ها شدید که از هرروز و به نوعی دل رهبرشان را به درد می آورند و از اعتماد ایشان آن گونه که بایسته است روسفید بیرون نمی آیند.
آقای ضرغامی اگرچه شاید از خود خیلی راضی باشید گروهی را با مسخره کردن مازنی ها خنداندید اما بدانید بسیاری از علویان مازندران شما را هرگز نخواهند بخشید و فردای قیامت می بایست در محضر خداوند پاسخگو باشید.